ศึกษาเกี่ยวกับพัฒนาการของเด็ก

นั่นคือการค้นพบของการศึกษาใหม่โดยนักวิจัยจาก University of Washington, University of Virginia และ Temple University ปรากฏในวารสารฉบับเดือนมกราคม/กุมภาพันธ์ เรื่องChild Development ในการวิเคราะห์ข้อมูลระยะยาวที่รวบรวมในช่วงปลายทศวรรษ 1980 นักวิจัยได้ตรวจสอบผลกระทบของการได้งานหรือออกจากงานในหมู่วัยรุ่นชนชั้นกลางในเกรด 10 และ 11 จากตัวอย่างทั้งหมดประมาณ 1,800 คน นักวิจัยเปรียบเทียบวัยรุ่นที่ได้งานทำกับวัยรุ่นรุ่นเดียวกันที่ไม่ได้ทำงาน และวัยรุ่นที่ออกจากงานกับวัยรุ่นรุ่นเดียวกันที่ยังคงทำงานต่อไป นักวิจัยใช้ความก้าวหน้าในวิธีการทางสถิติจับคู่วัยรุ่นตามรายชื่อภูมิหลังและลักษณะบุคลิกภาพที่ทราบว่ามีอิทธิพลต่อการเลือกทำงานหรือไม่ของคนหนุ่มสาว การใช้เทคนิคนี้ทำให้มั่นใจในการประมาณผลของการทำงานต่อ พัฒนาการ ของวัยรุ่นมากกว่าการวิเคราะห์ข้อมูลเดิม นักวิจัยพบว่าการทำงานมากกว่า 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์เกี่ยวข้องกับการลดลงของการมีส่วนร่วมในโรงเรียนและระยะทางที่วัยรุ่นคาดว่าจะไปโรงเรียน และพฤติกรรมที่เป็นปัญหาเพิ่มขึ้น เช่น การขโมย การพกอาวุธ การใช้แอลกอฮอล์และยาเสพติดที่ผิดกฎหมาย พวกเขายังพบว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่ได้ดีขึ้นเลยเมื่อวัยรุ่นที่ทำงานมากกว่า 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ลดเวลาทำงานหรือหยุดทำงานไปเลย ในทางตรงกันข้าม การทำงาน 20 ชั่วโมงหรือน้อยกว่าต่อสัปดาห์มีผลกระทบด้านวิชาการ จิตวิทยา หรือพฤติกรรมเล็กน้อย Kathryn C. Monahan นักวิจัยด้านดุษฏีบัณฑิตแห่งมหาวิทยาลัย Washington ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษากล่าวว่า "การทำงานนอกเวลาระหว่างปีการศึกษาเป็นกิจกรรมประจำของวัยรุ่นอเมริกันมากว่า 30 ปีแล้ว" “ทุกวันนี้ นักเรียนมัธยมปลายในอเมริกาส่วนใหญ่ทำงานพาร์ทไทม์ระหว่างปีการศึกษา และจำนวนมากทำงานมากกว่า 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ "แม้ว่าการทำงานในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายไม่น่าจะทำให้วัยรุ่นที่ปฏิบัติตามกฎหมายกลายเป็นอาชญากรหรือทำให้นักเรียนโดดเรียน แต่ขอบเขตของผลเสียที่เราพบนั้นไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย และแม้แต่การมีส่วนร่วมในโรงเรียนที่ลดลงเพียงเล็กน้อยหรือพฤติกรรมที่เป็นปัญหาเพิ่มขึ้น อาจเป็นความกังวลใจของพ่อแม่หลายคน” เธอกล่าวเสริม บรรทัดล่างสุด โมนาแฮนเสนอว่า "พ่อแม่ นักการศึกษา และผู้กำหนดนโยบายควรติดตามและจำกัดจำนวนชั่วโมงที่วัยรุ่นทำงานในขณะที่เรียนในโรงเรียนมัธยม"