ให้ความรู้เรื่องการเมือง

ในการศึกษาใหม่ ผู้คนที่เปิดรับศัพท์แสงเมื่ออ่านเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ เช่น รถยนต์ที่ขับเคลื่อนได้เองและหุ่นยนต์ผ่าตัด กล่าวในภายหลังว่าพวกเขาสนใจวิทยาศาสตร์น้อยกว่าคนอื่นๆ ที่อ่านเกี่ยวกับหัวข้อเดียวกันแต่ไม่ได้ใช้คำศัพท์เฉพาะ พวกเขามักจะคิดว่าตัวเองเก่งวิทยาศาสตร์น้อยกว่า รู้สึกว่ามีความรู้ด้านวิทยาศาสตร์น้อยกว่า และรู้สึกว่ามีคุณสมบัติน้อยกว่าที่จะอภิปรายหัวข้อวิทยาศาสตร์ สิ่งสำคัญคือ มันไม่ได้สร้างความแตกต่างหากมีการนิยามศัพท์แสง เช่น "การลดลงของความระมัดระวัง" และ "การส่องกล้อง" ในข้อความ: แม้ว่าจะมีการนิยามคำศัพท์แล้ว ผู้อ่านก็ยังรู้สึกไม่มีส่วนร่วมเหมือนกับผู้อ่านที่อ่านศัพท์แสงที่ไม่ใช่ t อธิบาย ฮิลลารี ชูลแมน ผู้เขียนนำงานวิจัยและผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านการสื่อสารของ The Ohio State University กล่าวว่าปัญหาคือการใช้ศัพท์แสงเพียงอย่างเดียวเป็นการส่งข้อความที่บั่นทอนกำลังใจไปยังผู้อ่าน “การใช้คำเฉพาะทางที่ยากเป็นสัญญาณที่บอกผู้คนว่าพวกเขาไม่เข้าพวก” ชุลมานกล่าว "คุณสามารถบอกพวกเขาได้ว่าคำนี้มีความหมายอย่างไร แต่ไม่เป็นไร พวกเขารู้สึกอยู่แล้วว่าข้อความนี้ไม่ใช่สำหรับพวกเขา" การศึกษาครั้งใหม่นี้เป็นชุดล่าสุดโดยชุลแมนและเพื่อนร่วมงานของเธอ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าภาษาที่ซับซ้อนในการเมืองและวิทยาศาสตร์สามารถชักนำผู้คนให้เลิกสนใจได้อย่างไร "การเมืองคือจุดเริ่มต้นของฉัน" ชุลมานกล่าว "เราพบว่าเมื่อคุณใช้ภาษาพูดมากขึ้นเมื่อพูดคุยกับผู้คนเกี่ยวกับประเด็นต่างๆ เช่น นโยบายการย้ายถิ่นฐาน พวกเขารายงานว่าสนใจการเมืองมากขึ้น สามารถเข้าใจข้อมูลทางการเมืองได้มากขึ้น และมั่นใจในความคิดเห็นทางการเมืองมากขึ้น" ขณะนี้ชุลมานและเพื่อนร่วมงานได้ศึกษาภาษาและการมีส่วนร่วมของสาธารณชนเกี่ยวกับหัวข้อทางการเมืองและวิทยาศาสตร์ที่แตกต่างกันประมาณ 20 หัวข้อ โดยมีผลลัพธ์เหมือนกันทั้งหมด “เราสามารถให้พลเมืองมีส่วนร่วมกับประเด็นทาง การเมือง และวิทยาศาสตร์ที่ซับซ้อนได้ หากเราสื่อสารกับพวกเขาด้วยภาษาที่พวกเขาเข้าใจ” เธอกล่าว การศึกษาล่าสุดได้รับการเผยแพร่ทางออนไลน์ในวารสารJournal of Language and Social Psychologyและจะปรากฏในฉบับพิมพ์ในอนาคต ในการศึกษา ผู้ใหญ่ 650 คนเข้าร่วมทางออนไลน์ พวกเขาอ่านหนึ่งย่อหน้าเกี่ยวกับหัวข้อวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแต่ละหัวข้อ ได้แก่ รถยนต์ขับเคลื่อนอัตโนมัติ หุ่นยนต์ผ่าตัด และการพิมพ์ชีวภาพ 3 มิติ ประมาณครึ่งหนึ่งอ่านย่อหน้าเวอร์ชันที่ไม่มีศัพท์แสง และอีกครึ่งหนึ่งอ่านเวอร์ชันที่มีศัพท์แสง ตัวอย่างเช่น ประโยคหนึ่งในย่อหน้าหุ่นยนต์ผ่าตัดเวอร์ชันศัพท์แสงสูงอ่านว่า: "ระบบนี้ทำงานเนื่องจากการรวม AI ผ่านการปรับขนาดการเคลื่อนไหวและการลดการสั่นสะเทือน" ประโยคเดียวกันในเวอร์ชั่นที่ไม่มีศัพท์แสงอ่านว่า: "ระบบนี้ทำงานได้เนื่องจากการเขียนโปรแกรมที่ทำให้การเคลื่อนไหวของหุ่นยนต์แม่นยำยิ่งขึ้นและสั่นคลอนน้อยลง" ครึ่งหนึ่งของผู้ที่อ่านศัพท์แสงสูงยังมีโอกาสเห็นศัพท์แสงที่กำหนดไว้อีกด้วย เมื่อพวกเขาวางเมาส์เหนือคำศัพท์เฉพาะที่ขีดเส้นใต้ กล่องข้อความจะปรากฏขึ้นพร้อมกับคำจำกัดความ ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้ในเวอร์ชันที่ไม่มีศัพท์แสง หลังจากอ่านแต่ละย่อหน้าแล้ว ผู้เข้าร่วมให้คะแนนว่าอ่านง่ายเพียงใด หลังจากอ่านทั้ง 3 ย่อหน้าแล้ว ผู้เข้าอบรมได้กรอกมาตรการต่างๆ เพื่อตรวจสอบประเด็นต่างๆ เช่น ความสนใจในวิทยาศาสตร์และคิดว่าตนเองรู้เรื่องวิทยาศาสตร์มากน้อยเพียงใด ตามที่คาดไว้ ผู้เข้าร่วมที่อ่านย่อหน้าที่มีศัพท์แสงสูงคิดว่าพวกเขาอ่านยากกว่าผู้ที่อ่านคำอธิบายที่ไม่มีศัพท์แสง แม้ว่าพวกเขาจะมีคำจำกัดความให้ก็ตาม "สิ่งที่เราพบคือการให้คำจำกัดความแก่ผู้คนนั้นไม่สำคัญเลย มันไม่มีผลต่อความยากที่พวกเขาคิดว่าการอ่านนั้นเป็นอย่างไร" ชุลมานกล่าว การศึกษาพบว่าการเปิดใช้ศัพท์แสงมีผลเสียหลายประการต่อผู้อ่าน "การเปิดรับศัพท์แสงทำให้ผู้คนรายงานสิ่งต่างๆ เช่น 'ฉันไม่เก่งวิทยาศาสตร์จริงๆ' 'ฉันไม่สนใจที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์' และ 'ฉันไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเข้าร่วมในการอภิปรายทางวิทยาศาสตร์'" ชุลมาน พูดว่า. แต่คนที่อ่านเวอร์ชันที่ไม่มีศัพท์แสงจะรู้สึกมีพลังมากกว่า "พวกเขามักจะพูดว่าพวกเขาเข้าใจสิ่งที่อ่านเพราะพวกเขาเป็นคนประเภทวิทยาศาสตร์ พวกเขาชอบวิทยาศาสตร์และคิดว่าตัวเองมีความรู้" อย่างไรก็ตาม ยังมีด้านมืดกว่านั้นคือการตอบสนองของผู้คนอย่างไรเมื่อได้รับคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ที่เต็มไปด้วยศัพท์แสง ในการศึกษาก่อนหน้านี้กับผู้เข้าร่วมกลุ่มเดียวกันนี้ ซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร Public Understanding of Science นักวิจัยพบว่าการอ่านศัพท์แสงทำให้คนไม่เชื่อวิทยาศาสตร์ "เมื่อคุณมีปัญหาในการประมวลผลศัพท์แสง คุณจะเริ่มโต้เถียง คุณไม่ชอบสิ่งที่คุณกำลังอ่าน แต่เมื่ออ่านได้ง่ายขึ้น คุณจะถูกโน้มน้าวใจมากขึ้น และคุณมีแนวโน้มที่จะสนับสนุนสิ่งเหล่านี้ เทคโนโลยี” เธอกล่าว "คุณจะเห็นความสำคัญของการสื่อสารอย่างชัดเจนเมื่อคุณพูดถึงวิชาวิทยาศาสตร์ที่ซับซ้อน เช่น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศหรือวัคซีน" ชุลมานกล่าวว่าการใช้ศัพท์แสงนั้นเหมาะสมกับผู้ชมทางวิทยาศาสตร์ แต่นักวิทยาศาสตร์และนักสื่อสารวิทยาศาสตร์ที่ต้องการสื่อสารกับสาธารณะจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนภาษาของตน โดยเริ่มจากการกำจัดศัพท์แสง "มีคนจำนวนมากเกินไปที่คิดว่าหากพวกเขาแค่กำหนดเงื่อนไข ทุกอย่างก็ถูกกำหนดไว้แล้ว แต่งานนี้แสดงให้เห็นว่าไม่เป็นเช่นนั้น"